Öksürük otu (Tussilago farfara), papatyagiller (Asteraceae) familyasından öksürük giderici olarak kullanılan otsu bir bitki türü. Latincede "Tussilago" öksürük önleyici anlamına gelir.
Bitki, tarihsel zamanlardan beri öksürük tedavisine ek olarak astım gibi çeşitli akciğer rahatsızlıklarında kullanıldı. Ezilen çiçekler genelde deri hastalıklarında kullanılır ayrıca bitki yiyecek maddesi olarak tüketilir.
Öksürük otu, tohum ve köksaplar yardımıyla kolay yayılabilen çok yıllık otsu bir bitkidir.
Genelde koloniler halinde bulunur. Çiçekler görünüşte karahindibaya benzer ancak ondan daha önce açar. Tay ayağına benzeyen yapraklar tohumlar dökülünceye dek gözükmez. Sarı çiçekler, yapraklar açmadan önce bir mevsim boyunca uzun saplar üzerinde kalır daha sonra kurur.
Yapraklar saplı, yaprak ayası 10-20 (-30) cm genişliğinde, sivri loplu, kenarı düzensiz dişli her iki yanıda önceleri yünlü sonraları üstü tüysüzleşir. Yapraksız çiçek sapı 4-15 cm uzunluğunda çok sayıda morumsu pul yapraklı, yünlü, tomurcuklar dimdikdir. Kömeç 1.5-2.5 cm genişliğinde, brahte doğrusal (ince ve uzun), küt, morumsu ve beyaz tüylü. Aken 3-4 mm uzunluğunda, papus 10-15 mm'dir.
Anavatanı Avrupa ve Asya’nın muhtelif yerleridir.
Kuzey Amerika ve Güney Amerika'da muhtemelen göçmenler tarafından tıbbi bir madde olarak getirilmiş bugün iyice yaygınlaşmıştır. Bitki çoğunlukla yol kenarlarında bazende deniz sahilinde bulunur, istilacı bir tür olduğu düşünülür.
Naenia typica ve Euplexia lucipara dahil olmak üzere bazı kelebek türü larvalarının besin kaynağını oluşturur bunun yanı sıra bal arısının (Apis mellifera mellifera) en çok gezindiği bitki türüdür.
