bir milyon yıldır döllenme olmadan üreyen sopa çekirgeleri aseksüelliğin sırrını aralayacak

Kanadalı bilimadamları, ABD'nin batı sahilindeki ağaçlık alanlarda yaşayan Timema tipi sopa çekirgelerinin DNA'larını inceledi.

Çekirgelerin eşeysiz üreme geçmişinin ne kadar eskiye uzandığı belirlenmeye çalışıldı.

Doktor Tanya Schwander ve ekibi, aseksüel sopa çekirgesi türlerinden beşinin çok eski zamanlara dayandığını iki tanesinin 500 bin yıldan daha da uzun zamandır varolduğunu keşfetti.

Bu sonuç, aseksüelliğin her zaman bir türün soyunun hızla tükenmiş olmasına dayanmadığı savına kanıt olarak değerlendiriliyor.

Timema çekirgelerinin kimi türlerinin aseksüel yolla üreyebildikleri biliniyor.

Bu tür sopa çekirgelerinin dişileri, yumurtlamaya başladıklarında erkek çekirgenin döllemesine ihtiyaç duymuyor.

Bunun yerine kendilerinin birer genetik klonunu üretiyorlar.

Kanada'daki Simon Fraser Üniversitesi'nden bilimadamları, araştırmanın sonuçlarını Current Biology dergisinde yayımladı.

Eşeysiz üreme yakın zamana dek incelenen organizmaların soyları kısa sürdüğünden "evrim çıkmazları" ile ilişkilendirilmişti.

Ancak son zamanlardaki araştırmalarda kimi küçük omurgasız hayvanlar, fosil kayıtları inceleyen bilimadamları tarafından eşeysiz üreyen canlılar olarak tarif edildi.

Doktor Schwander ve ekibinin çalışmaları da inceledikleri sopa çekirgelerinin sadece dişi olarak uzunca bir zamandır varolduklarını kanıtlamış oldu.

bbc türkçe 

biyolojik gelişmeler için genetik talimatları taşıyan nükleik asit hakkında

Deoksiribonükleik asit veya kısaca DNA, tüm organizmalar ve bazı virüslerin canlılık işlevleri ve biyolojik gelişmeleri için gerekli olan genetik talimatları taşıyan bir nükleik asittir. 

DNA'nın başlıca rolü bilginin uzun süreli saklanmasıdır. Protein ve RNA gibi hücrenin diğer bileşenlerinin inşası için gerekli olan bilgileri içermesinden dolayı DNA; bir kalıp, şablon veya reçeteye benzetilir. Bu genetik bilgileri içeren DNA parçaları gen olarak adlandırılır. Ama başka DNA dizilerinin yapısal işlevleri vardır (kromozomların şeklini belirlemek gibi), diğerleri ise bu genetik bilginin ne şekilde (hangi hücrelerde, hangi şartlarda) kullanılacağının düzenlenmesine yararlar.

DNA çift sarmalının yapısı

Kimyasal olarak DNA, nükleotit olarak adlandırılan basit birimlerden oluşan iki uzun polimerden oluşur. Bu polimerlerin omurgaları, ester bağları ile birbirine bağlanmış şeker ve fosfat gruplarından meydana gelir. Bu iki iplik birbirlerine ters yönde uzanırlar. Her bir şeker grubuna baz olarak adlandırılan dört tip molekülden biri bağlıdır. DNA'nın omurgası boyunca bu bazların oluşturduğu dizi, genetik bilgiyi kodlar. Protein sentezi sırasında bu bilgi, genetik kod aracılığıyla okununca proteinlerin amino asit dizisini belirler. Bu süreç sırasında DNA'daki bilgi, DNA'ya benzer yapıya sahip başka bir nükleik asit olan RNA'ya kopyalanır. Bu işleme transkripsiyon denir.

Hücrelerde DNA, kromozom olarak adlandırılan yapıların içinde yer alır. 

Hücre bölünmesinden evvel kromozomlar eşlenir, bu sırada DNA ikileşmesi gerçekleşir. Ökaryot canlılar (yani hayvan, bitki, mantar ve protistalar) DNA'larını hücre çekirdeği içinde bulundururken prokaryot canlılarda (yani bakteri ve arkelerde) DNA, hücre sitoplazmasında yer alır. Kromozomlarda bulunan kromatin proteinleri (histonlar gibi) DNA'yı sıkıştırıp organize ederler. Bu sıkışık yapılar DNA ile diğer proteinler arasındaki etkileşimleri düzenleyerek DNA'nın hangi kısımlarının okunacağını kontrol eder.

wikipedia